Kau fikir kau punya emo. Aku punya emo kau tak nak fikir plak.

Cik Salmah reporting to you live from Park Avenue.
Apa kes Park Avenue?

Jam 02:48am
One message recieved.

John Lemon : Arsenal arshavin score. Man U rooney n diaby own goal
Cik Salmah : OWN GOAL? Gila downnnn.
John Lemon : Hehehe gooners not gunners.
Cik Salmah : Sakan la kamu bersorak tadi? Goonies lah mereka malam ni.
John Lemon : Haha. Lebih kurang la.

Perbualan tergantung atas sebab Cik Salmah yang sibuk menghabiskan draft assignment nya dan John Lemon yang memang jaguh dalam bab2 menjadi biskut.

Yes, Cik Salmah tak tido malam beberapa hari ini menyiapkan tugasan yang sepatutnya. Al-maklum lah, sedang cuti semester selama seminggu, niat mahu menyiapkan segala tugasan yang tertunda secepat mungkin supaya sisa baki cuti dapat dihabiskan dengan penuh kenikmatan :P.

Selepas beberapa lama telefon bimbit kesunyian, Cik Salmah pun sudah sahur, menunggu ketibaan Subuh, dengan penuh semangat cuba mengejutkan John Lemon dari lena nya. Harap maklum, mengikut rekod2 lampau, attempt ini selalu fail kerana John orangnya tidur mati. Dunia terbalik pun confirm tak sedar.

Jam 6:03am

John : Kenapa tanya pasal gelang tali kaki ?

Dengan mamai nya, Cik Salmah membaca text message itu, lalu membalas.

Cik Salmah : Saje.
John : Dah putus. Main futsal hari tu jatuh bergaya.
Cik Salmah : Ok

Perhatian. 'Ok' itu merupakan indication yang Cik Salmah sudah malas mahu berbual dengan lebih lanjut. Kalau dia type, 'Okay,' maksudnya, boleh layan lagi, boleh lagi kalau kamu mahu berjenaka manja. Tapi kalau hanya two letters, 'O' and a 'K' , it simply means, DAH LAH AKU MALAS NAK LAYAN KAU TAK RETI NAK JAGA BARANG AKU KAN. HA DAH LANTAK LAH.

Jam 9:03am

John : Yaya bangun. Morning :)

Heh heh. Kau ingat Cik Salmah nak layan?

Jam 10:16am

John : Yaya bangun bangun.

Baru kau tau hati Cik Salmah keras mana?
He he he

JAM 2:30pm

Cik Salmah : Mana gelang tali yang putus ? Boleh betulkan balik.
John : Gelang apa plak yang putus ni?

Cik Salmah : Dah gaharu cendana pula.
John : Apa yang putus?

Cik Salmah : Gelang tali kaki tu la. Kata putus main futsal hari tu.
John : Bila pulak la tali ni putus?

*CUAK*

Check balik message pagi tadi, cari balik evidence. Macam mana John boleh tak mengaku pula ? Pagi tadi bukan main lagi kata jatuh bergaya. Baru main bola dah boleh putus. Cik Salmah yang memanjat, mengasah kasut dan berlaga kaki ke batu pun tak putus-putus gelang tali kaki nya.

Scroll punya scroll, mesej itu TIADA.

*GULPS*

John : Mengigau lagi ah tu. Emo lah konon ?

Cik Salmah : Hee.


OKAY SEMUA BOLEH GELAKKAN SEKARANG. RUPANYA CIK SALMAH HANYA BERMIMPI. PADAHAL TAKDE BENDA PUN. EMO SAMPAI KE PETANG MEMBAZIR TENAGA JE. KESIAN JOHN LEMON.

Moral of the story : Lain kali, sebelum nak emo, pastikan sebab musabab jelas dan nyata.

Pesanan penaja : Watak John Lemon dan Cik Salmah telah di wujudkan bagi menghiburkan hati si penulis. Yea, penulis. Bukan pembaca.

Terima Kasih Capik dan Jija bagi aku pinjam cerita kalian.
Aceh, nak cover bukan main cemerlang.
Love you all.